Şehirlere göre zordur köy yerinde öğretmen olmak. Kar, yağmur, fırtına, ulaşım zorluğu demeden 9 yıl Küçükgeriş’imizde öğretmenlik yapan Bora Yazgan, hem çocuklarımızın gelişim ve başarısına, hem bizlerin yaşam felsefemize ışık oldu. Küçükgeriş’i sevdiğini ve unutamadığını kaydeden Bora öğretmenimizi biz de çok seviyor, hak ettiği Değerlerimiz sayfamızda yer almasından gurur duyuyoruz.
Aslen Nevşehirliyim. Babamın emniyet mensubu olması nedeniyle 1982’de Ankara’da doğdum.
Sonra Erzincan Kemaliye’de, daha sonra da Denizli’de ikamet ettim. İlk, orta ve lise eğitimimi Denizli’de, üniversiteyi ise Bursa Uludağ Üniversitesi’nde bitirdim.
2005 yılının Şubat ayında yapılan atama ile Giresun Keşap Küçükgeriş Köyü Hüseyin Günaydın İlköğretim Okulu’nda öğretmenliğe başladım. 9 sene severek görev yaptıktan sonra okulun kapanması üzerine Giresun Çıtlakkale Ortaokulu’na atandım.
Üç sene de orada çalıştıktan sonra 2017 yılında Antalya Aksu Topallı Köyü’ne atandım ve halen bu okulda (Şehit Yüksel Kılınç Ortaokulu) görev yapmaktayım.
Küçükgeriş Köyü’nün bana kattığı güzelliklerden birisi olan eşim Emine Yazgan’la (Küçükgeriş Köyü Hüseyin Günaydın Ortaokulu İngilizce öğretmeni) 2013 yılında evlendim. Öykü ve Tuna adında iki evladımız var.
Bora Yazgan
Türkçe Öğretmeni
Çocuklara Verdiğiniz Değer Beni Duygulandırdı
Görevimin ikinci yılındaki 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı programımız yine 150’ye yakın misafirimiz ile kutlanmaya başlanmıştı. Okul bahçemizde öğretmen, öğrenci ve velilerimizde tatlı bir telaş vardı.
Karadeniz’in güzelliği olan yağmur, programın başları sayılacak bir zamanda kendisini bize göstermişti ve biz de töreni apar topar bitirme kararı almıştık. Heyecanla sıranın kendilerine gelmesini bekleyen öğrencilerimizin yüzü düşmüş. Hazırlıkların boşa gittiğinden, heveslerinin kursağında kaldığından yakınıyorlardı.
Herkes mutsuzluk denizine dalmıştı. Bu sırada misafirlerimiz yanımıza gelerek, ‘çocukların üzüldüğünü ve eve gitmek istemediklerini, eğer biz devam edersek kendilerinin de evlerine gitmeyeceklerini ve seve seve onları izleyeceklerini, bayramı coşku ile kutlayacaklarını’ söylediler.
Bunun üzerine bulduğumuz kartonlarla bilgisayar ve ses sisteminin üstünü örterek yağmur altında töreni başarı ve mutlulukla bitirdik. Köy halkının çocuklara ve bayrama verdiği değer beni hem duygulandırmış hem de gururlandırmıştı. Teşekkürler Küçükgeriş Köyü… Saygılar…
Bora Yazgan
Türkçe Öğretmeni